Afgelopen
Door: Harrie
Blijf op de hoogte en volg Harrie
09 Juli 2015 | Nederland, Oosteind
En daar zit ik dan, zeer onwennig achter mijn eigen computer.
Nadat ik in Gernika weer aan het wandelen was gegaan bleek na een paar dagen dat er toch een soort chronische vermoeidheid was ingeslopen.
Achteraf bezien wijt ik dat aan de vele grote temperatuurverschillen de afgelopen tijd.
De ene dag is het maximaal 23 graden en de volgende ver boven de 30.
Dan een dagje van 36 en de dag erop 24 graden.
Ik heb dan veel moeite om op de warme dagen genoeg te eten en goed te slapen.
Toen het een week warm was wende je daar na een paar dagen aan maar dat viel mij nu tegen.
Ook het slapen in Pelgrimsherbergen was niet echt goed voor mij omdat het soms wel gezellig is, maar je mist wel de rust die je hebt als je in een tent slaapt.
Daarnaast heeft het 100 dagen wandelen met een gemiddelde van een kleine 30 km per dag met nogal wat klim en daalwerk mij ook niet ongemoeid gelaten.
Vooral het klimmen viel mij op het laatst zwaarder als in het begin.
Ik heb daarom aan de voet van de Pyreneeën besloten er mee te stoppen .
In de Pyreneeën moet je fit zijn en ik verwachte niet dat met een paar daagjes rust in San Sebastian te zijn.
Ik ben natuurlijk wel teleurgesteld dat ik niet zo ver ben kunne komen als ik graag zou willen maar ik heb nu wel een heel mooi Spanje met veel plezier doorgelopen.
Ik verwacht dat ik over een 14 dagen weer fit ben en dat ik hier, ( buiten in litteken in mijn kuit ) niets aan over hou.
Het naar huis gaan ging trouwens zeer vlot.
Toen ik gisterenmorgen nadat ik aan de kust mijn tentje had opgebroken een kop koffie pakte in een café en tot de conclusie kwam dat stoppen het beste was, ben ik met de trein op mijn gemak naar de grens gegaan.
Van de vorige keren wandelen heb ik geleerd hoe Franse spoorkaartjes automaten werken en hoe je er mee kunt plannen.
Tot mijn verbazing was het mogelijk 's avonds thuis te zijn.
Dat viel achteraf nog niet alles mee want de treinen in Frankrijk hebben ook vaak vertraging.
Ik den daardoor in Essen gestrand waar mijn zoons mij hebben opgehaald.
Ik wil een ieder die heeft meegeholpen om er voor te zorgen dat ik weg kon van harte bedanken.
Het was een onvergetelijke ervaring, en ik zou het zo weer op de zelfde manier doen.
Of het goed of verkeerd was om er nu mee te stoppen zullen we nooit weten omdat je zo'n beslissing neemt en nooit weet hoe het zou zijn gegaan als je een andere nam.
Ik kan het een ieder die wat avontuurlijk is ingesteld en een redelijke gezondheid geniet de tocht aanbevelen maar het moet wel goed worden voorbereid.
Het teruglopen van een Pelgrimsroute moet je zien als het lopen van een GPS track, van de pijlen die je tegen komt heb je vaak meer ongemak als gemak omdat ze voor jouw zeer onvolledig zijn en je teruglopend ook pijlen tegen komt die ooit eens zijn gebruikt toen de route anders liep.
Verder was mijn weerplanning zonder meer goed.
Afwijkingen van het gemiddelde weer waar ik mee te maken kreeg zijn niet te voorkomen maar als ik het gemiddelde weer had zoals gebruikelijk was ik steeds op het goede moment op de juiste plaats in Spanje.
Een ieder het beste toegewenst
Harrie
Nadat ik in Gernika weer aan het wandelen was gegaan bleek na een paar dagen dat er toch een soort chronische vermoeidheid was ingeslopen.
Achteraf bezien wijt ik dat aan de vele grote temperatuurverschillen de afgelopen tijd.
De ene dag is het maximaal 23 graden en de volgende ver boven de 30.
Dan een dagje van 36 en de dag erop 24 graden.
Ik heb dan veel moeite om op de warme dagen genoeg te eten en goed te slapen.
Toen het een week warm was wende je daar na een paar dagen aan maar dat viel mij nu tegen.
Ook het slapen in Pelgrimsherbergen was niet echt goed voor mij omdat het soms wel gezellig is, maar je mist wel de rust die je hebt als je in een tent slaapt.
Daarnaast heeft het 100 dagen wandelen met een gemiddelde van een kleine 30 km per dag met nogal wat klim en daalwerk mij ook niet ongemoeid gelaten.
Vooral het klimmen viel mij op het laatst zwaarder als in het begin.
Ik heb daarom aan de voet van de Pyreneeën besloten er mee te stoppen .
In de Pyreneeën moet je fit zijn en ik verwachte niet dat met een paar daagjes rust in San Sebastian te zijn.
Ik ben natuurlijk wel teleurgesteld dat ik niet zo ver ben kunne komen als ik graag zou willen maar ik heb nu wel een heel mooi Spanje met veel plezier doorgelopen.
Ik verwacht dat ik over een 14 dagen weer fit ben en dat ik hier, ( buiten in litteken in mijn kuit ) niets aan over hou.
Het naar huis gaan ging trouwens zeer vlot.
Toen ik gisterenmorgen nadat ik aan de kust mijn tentje had opgebroken een kop koffie pakte in een café en tot de conclusie kwam dat stoppen het beste was, ben ik met de trein op mijn gemak naar de grens gegaan.
Van de vorige keren wandelen heb ik geleerd hoe Franse spoorkaartjes automaten werken en hoe je er mee kunt plannen.
Tot mijn verbazing was het mogelijk 's avonds thuis te zijn.
Dat viel achteraf nog niet alles mee want de treinen in Frankrijk hebben ook vaak vertraging.
Ik den daardoor in Essen gestrand waar mijn zoons mij hebben opgehaald.
Ik wil een ieder die heeft meegeholpen om er voor te zorgen dat ik weg kon van harte bedanken.
Het was een onvergetelijke ervaring, en ik zou het zo weer op de zelfde manier doen.
Of het goed of verkeerd was om er nu mee te stoppen zullen we nooit weten omdat je zo'n beslissing neemt en nooit weet hoe het zou zijn gegaan als je een andere nam.
Ik kan het een ieder die wat avontuurlijk is ingesteld en een redelijke gezondheid geniet de tocht aanbevelen maar het moet wel goed worden voorbereid.
Het teruglopen van een Pelgrimsroute moet je zien als het lopen van een GPS track, van de pijlen die je tegen komt heb je vaak meer ongemak als gemak omdat ze voor jouw zeer onvolledig zijn en je teruglopend ook pijlen tegen komt die ooit eens zijn gebruikt toen de route anders liep.
Verder was mijn weerplanning zonder meer goed.
Afwijkingen van het gemiddelde weer waar ik mee te maken kreeg zijn niet te voorkomen maar als ik het gemiddelde weer had zoals gebruikelijk was ik steeds op het goede moment op de juiste plaats in Spanje.
Een ieder het beste toegewenst
Harrie
-
09 Juli 2015 - 15:25
De Barteltjes:
Knap gedaan, Harrie. Groetjes -
09 Juli 2015 - 20:02
Fam. De Leeuw-loonen:
Ik ben er eigenlijk nog verbaasd over, dat je door steeds een stapje te zetten zo ver kunt komen,3000 km. -
11 Juli 2015 - 12:42
Jos Loonen:
Geweldig--zijn wij misschien familie,ik ben een zoon van Helm Loonen uit overloon---Mijn grootvader Driek Loonen kwam oorspronkelijk uit Venray--Landbouwer en veehandelaar van beroep -
02 Augustus 2015 - 00:40
Nard Loonen:
Harrie,
Naast mijn verhaal over de waterscheiding in Frankrijk, waarop je hebt gereageerd, kom ik binnenkort nog met een verhaal over de bron van de Maas en de bijbehorende eigenaardigheden, ook hier vlak in de buurt.
Verder zullen wij zeker heel verre familie zijn; ik heb een stamboom terug tot 1340 en als we goed gaan zoeken, vinden we de link wel. Er bestaan in Nederland twee families-Loonen, die niet met elkaar verwant zijn. De ene (de onze) komt van Ven-Loon (zeg maar: het huidige Loon op Zand) en de andere (die van Jos en Driek Loonen) komt van Leunen, dat vroeger Lönen/Loinen/Loonen werd gespeld. Die tak bevindt zich van huis uit ten oosten van De Peel, Venray, Boxmeer en omstreken. De andere Loonens zaten oorspronkelijk ten westen van De Peel, in Oosterhout, Dongen en Antwerpen e.o.
Nard Loonen - Rosoy-sur-Amance. -
18 Augustus 2015 - 21:47
Klaske:
Dag Harrie
Moest je natuurlijk even opzoeken op internet, een boer die zo lang Spanje loopt, dat wekt mijn interesse. Kom ook van de boerderij, toen mijn ouders de eerste keer een week weg gingen, belde mijn vader elke dag of het al geregend had. Gelukkig dat het met je zoon goed afgelopen is.
Wat een eind heb jij gelopen zeg. Geweldig om over je belevenissen te lezen en de foto's te zien. En wat goed dat je gestopt bent. Dit soort tochten kun je wel voorbereiden, niet plannen en je moet bereid zijn je aan te passen. Lang niet iedereen kan dat.
Nog veel mooie tochten gewenst, je gaat vast nog wel weer eens op pad.
Hartelijke groet
Klaske -
03 September 2015 - 17:11
Hans Hendriks:
Hallo Harrie
Alleen Familie Loonen en Loenen rond Venray zijn allemaal familie van elkaar
Ik heb zelf stamboom tot ca 1623 Venray
Om dat mijn opa zijn moeder Alders 2 keer getrouwd is.
Eerste keer met Martinus Loonen den daar naar met Jan Hendriks.
Daar is mijn vader naar vernoemd.
Dus plaats waar Loonen en Loenen zitten .
Venray/Leunen/Overloon/Heerlen/Isselburg (Dld)/Goirle/Boxmeer/steenbergen/Hoeven/Breda/Princenhage/Broekhuizen enz
Helm Loonen was postbode in Overloon en was getrouwd Bertha Clabbers
zijn vader Driek Loonen was twee keer getrouwd Bernardina Verschuren den daar met Marie/Maria Rutten
Zijn vader daar van was Wilhelmus (Helm) Loonen was getrouwd met Johanna (Jo) Gerrarts
Zo kan nog wel verder gaan.
Gr Hans Hendriks Venray
-
19 September 2015 - 20:59
Jos Loonen:
Mijn grootvader Driek Loonen is getrouwd geweest met Bernardina Verschuren,heb ik nooit geweten. heeft Berdardina kinderen gehad van van mijn grootvader? Mijn oma Marie Rutten heb ik uiteraard goed gekend
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
